LANTAARN 16 JUAN FOURIE

"Wat ik aan Leidenaren wil meegeven, is dat je als vreemdeling niet altijd een keus hebt. Leidenaren maken van jou een Leidenaar, en een deel van Nederland. Ook toen ik in nood verkeerde — ik had een acuut hartinfarct — hebben mensen mij onmiddellijk geholpen. Ik werd naar het Alrijne Ziekenhuis gebracht, en daarna overgebracht naar een ander ziekenhuis. Daar heb ik een hartoperatie ondergaan, en tot op de dag van vandaag gebruik ik medicatie. Die medicatie kan ik eigenlijk niet bekostigen, maar er zijn mensen die dat begrijpen en helpen. Nergens ter wereld waar ik ben geweest, zou dit zomaar gebeuren. In veel plekken, als je op straat een noodgeval hebt — zoals een hartinfarct — dan lopen mensen weg of gewoon voorbij. Maar hier niet. Hier zal een gewone voorbijganger je helpen of iemand erbij roepen. In Leiden, wat ik echt kan zeggen, is dat mensen om elkaar geven. Mensen kijken naar elkaar om, hebben respect voor elkaar, en respecteren elkaar. Daarom zijn Leidenaren mijn trots. Ik heb nooit een andere stad ervaren zoals Leiden — niet in Amsterdam, niet in Den Haag. Hier voel ik mij veilig. En dat is niet zomaar een gevoel. Ik voel me soms schuldig: ik wil iets terugdoen, iets teruggeven, omdat mensen hier zoveel voor mij hebben gedaan. En ja, om Leiden te verlaten, dat gaat niet makkelijk worden. Want ik ben een deel ervan. Ik ben Leidenaar. Ook al ben ik hier niet geboren of getogen, ik voel me ondertussen wél een Leidenaar."